ชุดแต่งงานในสไตล์ "วินเทจ"

มันยากที่จะหาผู้หญิงที่ไม่ต้องการสวมชุดแต่งงาน การตกแต่งนี้เป็นคุณสมบัติที่สำคัญของเจ้าสาวแยกแยะเธอออกจากฝูงชนของแขกรับเชิญ นั่นคือเหตุผลที่ผู้หญิงมีความรับผิดชอบในการเลือกชุดแต่งงานเช่นเดียวกับในรูปแบบของพิธีเฉลิมฉลองทั้ง

วินเทจ - คำนี้เป็นที่รู้จักกันสำหรับผู้ใหญ่ทุกคนและในโลกแฟชั่นเขามีบทบาทพิเศษ ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเจ้าสาวที่จะซื้อของประดับตกแต่งงานแต่งงานในสไตล์นี้โดยเฉพาะแม้ว่าทุกคนจะไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าพวกเขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นวินเทจอย่างแท้จริง

นักแฟชั่นหลายคนชอบเสื้อผ้าแนววินเทจเพราะสไตล์นี้ดึงดูดความหรูหราและเก๋ไก๋ วันนี้ชุดวินเทจจะเรียกว่าแบบจำลองที่ปรากฏใน 20s-80s ของศตวรรษที่ยี่สิบนั่นคือชุดเหล่านั้นที่มีอายุยี่สิบปีขึ้นไป

เพื่อให้เข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างชุดเดรสวินเทจจากรุ่นอื่น ๆ คุณจำเป็นต้องรู้ปัจจัยบางอย่างซึ่งมันไม่ยากที่จะแยกแยะภาพวินเทจของเจ้าสาวจากสไตล์อื่น ๆ :

• ผ้าฐาน - วัสดุน้ำหนักเบาเสริมด้วย rhinestones ลูกปัดหรือลูกปัดแก้ว
• ความยาวแตกต่างกัน โดยปกติแล้วตัดตรง อนุญาตให้นางแบบเปลือยหลังร่องลึกและรถไฟขนาดเล็ก;
• รูปแบบสั้นโดดเด่นด้วยการปรากฏตัวของลูกไม้และเย็บปักถักร้อย พวกเขามีกระโปรงขนาดใหญ่รัดตัวแข็งแม้ว่าชุดปลอกไม่ได้หายาก;
• ชุดเจ้าสาวในสไตล์วินเทจจะเติมเต็มด้วยอุปกรณ์เสริมที่มีสีที่หลากหลายเช่นเข็มขัดถุงมือที่มีความยาวต่างกันรวมกับการแต่งหน้าที่แสดงออก

แฟชั่นสมัยใหม่มีหลากหลายรูปแบบสไตล์และสไตล์ดังนั้นคุณจะสามารถหาชุดเดียวกันที่จะทำให้เจ้าสาวกลายเป็นราชินีที่แท้จริง

เดรสวินเทจทั้งหมดนั้นมีความหลากหลายมากดังนั้นผู้หญิงทุกคนจะสามารถเลือกชุดที่ตรงกับรสนิยมและคุณสมบัติของหุ่น คุณสมบัติที่โดดเด่นของชุดแต่งงานสไตล์วินเทจคือความยาวของพวกเขา เย็บพวกเขาทั้งบนพื้นหรือสั้น สไตล์เหล่านี้ถือว่าทันสมัยและมีสไตล์

ในสมัยก่อนสำหรับการตัดเย็บชุดยาวสำหรับงานแต่งงานที่ทันสมัยพวกเขาใช้ผ้านุ่มที่มีการตกแต่งต่างๆ รายละเอียดที่สว่างยิ่งมาก ในชุดยาวเส้นเอวสามารถอยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคยและสามารถ understated หรือเกินราคา

เดรสสั้น ๆ ที่โดดเด่นไม่เพียงมีความยาวเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสีสดใสที่รวมเข้ากับองค์ประกอบดั้งเดิมของการตกแต่งในรูปแบบของการปักหรือลูกไม้ที่ละเอียดอ่อน

เดรสวินเทจสำหรับงานแต่งงานมีการเย็บในสีที่มีสีสันฉูดฉาดไม่ใช่สีขาวหลายคนคุ้นเคยกับการมองเห็น สีน้ำนมยังไม่ได้รับเกียรติในรูปแบบนี้ คุณลักษณะดังกล่าวพิสูจน์ให้เห็นอีกครั้งว่ามีเพียงหญิงสาวผู้กล้าหาญที่ไม่สนใจความคิดเห็นของผู้อื่นและศีลที่ยอมรับโดยทั่วไปเท่านั้นที่สามารถเป็นเจ้าของชุดแต่งกายที่ผิดปกติสำหรับงานเทศกาล

ส่วนใหญ่ใช้สำหรับชุดสไตล์วินเทจใช้ลูกไม้ลายดอกไม้ผ้าซาตินและชีฟอง นักออกแบบสมัยใหม่ยังทำงานร่วมกับผ้าไหมและซาตินด้วยเครื่องประดับดอกไม้

การเย็บปักถักร้อยด้วยมือด้วยลูกปัดแก้วหรือลูกปัดที่จับคู่อย่างดีกับผ้าฐานเป็นรายละเอียดที่เป็นที่รู้จักของชุดแต่งงานวินเทจ นอกจากนี้ยังใช้สำหรับตกแต่งลวดลายดอกไม้ลูกไม้หรูหราบาง ๆ

ชุดวินเทจของเจ้าสาวจะสมบูรณ์แบบรองเท้ากับรองเท้าส้นต่ำ ด้วยถุงเท้าที่คมชัดและรองเท้าแตะลิ่มเป็นข้อห้ามสำหรับคันนี้ รองเท้าแต่งงานในสไตล์วินเทจสามารถตกแต่งด้วยริบบิ้นซาติน ผูกติดกับคันธนูหรือผ้า

อุปกรณ์เสริมที่เลือกอย่างเหมาะสมสามารถถ่ายทอดจิตวิญญาณของสไตล์วินเทจอย่างชัดเจน

สำหรับชุดแต่งงานแนะนำให้เลือกสไตลิสต์

คุณสามารถตกแต่งทรงผมของคู่บ่าวสาวด้วยผ้าคลุมหน้าหรือหมวกเล็ก ๆ และไม่ใช่ผ้าคลุมที่คุ้นเคยสำหรับทุกคน อุปกรณ์เหล่านี้ทำขึ้นสำหรับการแต่งตัวโดยเฉพาะโดยคำนึงถึงสีและความชอบของคู่สมรสในอนาคต องค์ประกอบการตกแต่งเป็นลูกปัดไข่มุกขนนก ฯลฯ

เครื่องประดับผมหรูหรา มันอาจจะบางหรือกว้าง มันสวมอยู่ตรงกลางหน้าผากวิธีเดียวที่จะเน้นสไตล์วินเทจ

ลักษณะของการตกแต่งนี้คล้ายกับหมวกตกแต่งด้วยดอกไม้ที่ด้านข้าง เจ้าสาวสามารถตกแต่งผมหยิกหรือผมสั้น

ปิ่นตกแต่งด้วยหินสีเงินและลูกปัดขนาดใหญ่จะตกแต่งลอนโบราณได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ความยาวของอุปกรณ์เสริมนี้อาจสิ้นสุดที่ข้อมือหรือถึงข้อศอก ถุงมือถือเป็นการตกแต่งเพิ่มเติมสำหรับเจ้าสาว ตัวเลือกที่เหมาะคือถุงมือ openwork ด้วยริบบิ้นซาติน

ในกรณีที่งานแต่งงานเกิดขึ้นในฤดูหนาวเสื้อคลุมซึ่งช่วยให้สไตล์วินเทจจะช่วยให้เจ้าสาวอบอุ่นขึ้น

ขอบเสื้อผู้หญิงตอนหน้าอกจะตกแต่งลูกปัดที่สมบูรณ์แบบจากไข่มุกขนาดใหญ่หรือขนาดเล็ก

เงื้อมมือเล็ก ๆ ในโทนของชุดเป็นผู้ช่วยที่ขาดไม่ได้สำหรับเจ้าสาวซึ่งเธอสามารถเก็บของใช้ส่วนตัวได้

ในการสนับสนุนของคู่บ่าวสาวสไตล์วินเทจจำเป็นต้องใช้ดอกไม้ประดิษฐ์ตกแต่งด้วยเข็มกลัด, ขน, ลูกปัดและลูกปัด

ในศตวรรษที่ XX สิ่งที่พบเห็นได้บ่อยที่สุดคือการจัดแต่งทรงผมที่คงที่ตัวอย่างเช่นนักเล่นเส้นสั้นหรือคลื่นลอน

สไตล์วินเทจให้การแต่งหน้าสว่างปานกลาง เน้นสามารถทำบนริมฝีปากแต่งหน้าลิปสติกสีแดงของพวกเขา ดวงตาเน้นเป็นเส้นสีดำบาง ๆ

เจ้าสาวสมัยใหม่ที่ต้องการเฉลิมฉลองงานแต่งงานโบราณของพวกเขาควรหันมาสนใจภาพแฟชั่นเหล่านี้:

ในช่วงทศวรรษที่ 20 ของศตวรรษที่ผ่านมาผู้หญิงได้กำจัดคอร์เซ็ตที่น่ารำคาญ ภาพเงาตรงกับรอบเอวต่ำเป็นที่นิยมในแฟชั่น ช่องแขนเสื้อถูกนำมาใช้แทนแขน

ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ผู้หญิงตัดกลับมาเป็นแฟชั่น ในชุดแต่งงานเริ่มครองความคลาสสิก การตัดเรียบง่ายสีฝ้ายสีนำ้ตาลอ่อนเอวในสถานที่ที่เหมาะสม - ในรูปแบบนี้ผู้หญิงยุค 30 ที่เดินอยู่ใต้มงกุฎ

ในชุดแต่งงานวินเทจยุค 40 ปรากฏแขนโคมไฟจากตารางโปร่งแสงปักด้วยลวดลายดอกไม้ วัสดุหลักคือผ้าฝ้าย

ภาพเงาที่ทันสมัยของ 50s - เอวตัวต่อ, ปริมาตร, กระโปรงในหลายชั้นและหน้าอกที่สวยงาม

ภาพในยุค 60s เป็นชุดลูกไม้สั้นพร้อมซับในผ้าฝ้ายสีครีมแขนโปร่งแสงสามในสี่ตกแต่งด้วยลูกไม้อากาศ

สำหรับฮิปปี้แนะนำในชุดแต่งงานวินเทจยุค 70 บันทึกชาวบ้าน เย็บปักถักร้อยเป็นที่นิยมเช่นเคยยังคงเป็นที่รู้จักในสไตล์วินเทจชิป - ลูกไม้

แฟชั่นของยุค 80 นั้นโดดเด่นด้วยความหลากหลายของสีและเฉดสี เจ้าสาวแต่งตัวในชุดที่มีประกายมากมายและของตกแต่งอื่น ๆ ไหล่กว้างปรากฏขึ้นคาดเอวด้วยเข็มขัดกว้าง